Tahammülsüzleştirilenlerden Misiniz ?

Her insanın bir tahammül sınırı vardır değil mi ? Bazen bir şeyler yaptığımızda karşımızdaki insandan; "bak tahammül sınırlarımı zorluyosun..!" şeklinde bir cümle duyarız. Peki bu sınırı neye göre belirleriz ?
Geçmiş tecrübeler...
Bende mesela o sınır bayaaaa bi'geniş. Sebebi de; çok fazla zorlanmaktan artık laçka oldu.
Bi'süredir kafede çalışıyorum ve o kadar çok çeşit insan görüyorum ki... İstisnasız her gün dediğim tek şey şu; "kurban olduğum nelerle uğraşıyo bi'de ben yük olmayayım"
Gerçekten ama bak geçenlerde gencecik bi'kız yanında koca koca heriflere resmen konsomatrislik yaptı ve sonradan yirmi yaşında olduğunu öğrendim..!
Mochasının üstünde kalpli köpük şeyisi var ve onu bem servis ettim diye o günden sonra düzenli olarak gelip beni kesmeye çalışan arkadaştan hiç bahsetmiyorum bile...
Hele hele suriyeden istanbula gitmiş annesi babası ölmüş on sekiz yaşındaki kızın bir erkek için kalkıp Malatya'ya gelmesini ve tuvalette denk gelince bunları bana anlatıp çocukla birlikte oldu diye sarılıp ağlamasını henüz ben hazmedemedim.
Bunlar ve bunlara benzeyen (şu an aklıma gelmese de) şeyleri göre göre yaşadıkça tahammül sınırlarınız laçka oluyor tabii ister istemez. Bu iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi..? Bilemem... Yerine göre de değişir aslında. Bazen fazla anlayış anlaşılmıyor mesela ama bazen de sınırı geniş tahammül, zihin dinginliği sağlayabiliyor tabii.

Ben almayayım ama ya valla hiç hoş şeyler deyııll..

Kafe demişken ayrıldım ordan da anacım naapim..! On saat mesai yapıyosun on dakikalık üç molan var, iki haftada bir gün izin, aldığın para 1,050 yetale... Dişi olduğum için kafeye gelen abazanların teşhir ürünü olmak da paha biçilemez tabiii..!! 

Neyse en azından bu ayki kiramı çıkardım da evimde aç yatabiliyorum.. Bu da bişiy bence :) 

Bugün de yeni işimin ilk mesaisini yaptım bi tebrik falan edin beni..•• bu son işim olur allaam işşallah amin.. :)

Ha bi de bi de bi de... Epeydit yazmadığımı bana hatırlatan takipçilerime çok kocaman tişikkilir ediyorum, akabinde özür dileyerek huzurlarınızdan ayrılıyorum.. 

Tahammülsüzleştirilmeyin.!