...Anason Kokulu O Mahur Beste...

İnsanlar hiç kıymet bilmiyorlar bak gerçekten. Bilmesinler aslında, zaten herkes kıymet bilseydi benim yazacak bir şeyim kalmazdı. Anlamıyorlar mesela, iyilikten...
Öyle derine gömmüşler ki iyi niyetlerini kendileri bile öyle bir özellikleri olduğunu unutmuş gibiler, unutsunlar. Zaten herkes iyi olsa benim yazacak bir şeyim kalmaz.
Kalmasa mı ? Kalsın. Yazmayı seviyorum çünkü ben, özellikle de geceleri... Tamam gündüzleri de yazmayı seviyorum ama gecelerin yeri ayrı be sanki. Hı ? Bilirsin işte... Gece olur, hava kararır, sokakta pek insan kalmaz, ses azalır, nefesini bile rahatca duyarsın hani... Hele bir de varsa hafif bir anason kokusu...
Seviyorum geceleri. Kendimi en çok geceleri görebiliyorum, aynaya baktığım zaman koridordan vuran hafif ışıkla yarı karanlık yüzüm, belli belirsiz dolu gözlerim. Bilirsin işte bazen ne kadar ağlamak istesen de dökülen hiçbir damla sana geri dönmeyecek ve hiçbir damla gözyaşına değmeyecek.
Ne oldu ki ? Neden ağlayacaksın ? Ne dersin var demezler mi ? Demezler..! Demeyecekler işte boşa yorma gözlerini. Böyle çünkü insanlar, değişmeyecekler. Değişirler mi diyorsun ? Hadi oradan, saçmalama..! Bak yirmi üç yaşındayım, saçlarımdan başka bir şey değişmedi işte. İnanmıyorum..!
Çok mu bohemmişim ?! Hayır, değilim.
Depresyonda mıymışım ?! Hayır, susuyorum sadece.
Farklı mıymışım ?! Hayır yahu bıraksana farkları... Ben olmam gerektiği gibiyim. Ben iyiyim.
E neden yalnızsın ?
Yalnızlık ? Yalnızlık nedir diyeceğim o zaman sana...
Kitap okuyorum ekseri, çay içiyorum mesela, bir de rakı bazen... Yalnız sayılmam :)
Daha ne kadar susacaksın ?!
Ben susmaya mecbur değilim, ben susmayı seçiyorum. Susuyorum, çünkü bu şekilde daha rahat görüyorum insanları. Görmek ve duymak arasında çok sinsi bir bağ vardır bilir misin ? Bilmezsin belki. Hiç duyarak görmedin ki..!
Ama inat değil mi işte..! Yine olsa yine güveneceğim, sonra yine uzayan saçları keseceğim, bi duble rakı doldurup, yine o şarkıyı dinleyeceğim, o mahur beste hani... Bi kadeh de senin şerefine kaldıracağım mesela sonra, sen hep sonradan diyeceksin, bardağımı masaya vurup ciğerlerime yuvarlayacağım anasonu...
Ben senin gibi olmayacağım. Hiç bakma öyle... Zaten senin gibi olmadığım için sevmiştin beni. Şimdi ben nasıl sen gibi olayım..!
Ben bi duble daha alıyorum, sen..?